Nie istnieją żadne z góry ustalone zasady, jak się zachować w obliczu choroby bliskiej osoby, czy znajomego. Mamy jednak kilka wskazówek, które mogą wam w tym pomóc.
Przed pierwszą wizytą u chorego przyjaciela dowiedz się jak najwięcej o chorobie, z którą się zmaga. Nie zasypuj go niepotrzebnymi pytaniami na jej temat. Twój przyjaciel może nie chcieć rozmawiać o szczegółach. Przed wizytą przypomnij sobie moment, w którym byłeś bardzo przestraszony albo czułeś się naprawdę chory. Dzięki temu będziesz mógł wyobrazić sobie, jak może czuć się Twój przyjaciel. Przygotuj się także na to, że mógł zmienić się jego wygląd. Nie komentuj tej zmiany, zamiast tego powiedz po prostu: „Miło Cię znowu widzieć”.
Pamiętaj, by przed każdą wizytą zadzwonić i upewnić się, przyjaciel ma ochotę na spotkanie. Nie obrażaj się, jeśli zmieni plany. Pozwól sobie na radość i na smutek. Nie ignoruj niewygodnych tematów i uczuć. Planuj wspólnie z przyjacielem przyszłość. Zaproponuj mu pomoc w konkretnych działaniach – zrób pranie, ugotuj obiad, wyprowadź psa. Często ludzie wstydzą się prosić o pomoc, więc Twoja oferta może zostać doceniona. Pamiętaj jednak, że jeśli się w coś angażujesz, musisz doprowadzić to do końca. Jeśli nie masz pewności, jak pomóc – pytaj. Jeśli przyjaciel odrzuci twoją propozycję, nie odbierze telefonu lub odwoła wizytę, nie bierz tego do siebie.
Rozmawiając z osobą ciężko chorą, unikaj pewnych zwrotów, np.: „wiem jak się czujesz”, „musisz rozmawiać”, „wiem, co powinieneś zrobić”, „nie martw się, wszystko będzie dobrze”, „od jak dawna «to» masz?”. Zamiast tego powiedz: „współczuję Ci, że właśnie Ciebie to spotkało”, „jeśli kiedykolwiek będziesz chciał porozmawiać, z chęcią Cię wysłucham”, „jak mogę Ci pomóc?”, „myślę o Tobie”.
Szczere przyznanie się do tego, że nie wiemy, co powiedzieć, jest dużo lepsze niż nadwyrężenie lub zerwanie relacji z przyjacielem.
Oprac. dg na podst. www.cancer.net
