Dieta Paleo

Dieta paleo
– o co w tym właściwie chodzi?

Słowo „paleo” to jedno z najczęściej padających na moim blogu. Nadszedł moment, żeby wszystkim niewtajemniczonym wyjaśnić, co oznacza ten skrót. Wtajemniczonych natomiast – wtajemniczyć jeszcze głębiej.

Paleo to skrót od określenia „dieta paleolityczna” (czy inaczej – dieta pierwotna, dieta człowieka jaskiniowego, dieta myśliwych-zbieraczy). I choć pada tu słowo dieta, paleo bliżej do stylu życia czy planu żywieniowego niż do diety w ścisłym rozumieniu tego słowa. Głównym założeniem paleo jest przyjęcie takich nawyków żywnościowych, jakie mieli nasi przodkowie przed przejściem do osiadłego trybu życia, a zatem przed tym, jak zboża stały się podstawą piramidy żywieniowej człowieka.

Myśliwi-zbieracze (czyli ci nasi przodkowie, do których się odnosimy) opierali swoją dietę na tym, co udało im się upolować lub zebrać. Nie uprawiali zbóż i roślin strączkowych, nie hodowali też bydła, od którego można by uzyskać mleko. Nie znali też, oczywiście, rafinowanego cukru czy rafinowanej soli. Sytuację tą zmieniła dopiero rewolucja neolityczna mająca miejsce ok. 10000-4000 p.n.e. czyli co najmniej 150 tysięcy lat od powstania gatunku homo sapiens.

Co w takim razie jadł człowiek paleolityczny
(a zatem je i współczesny człowiek paleo?)

  • mięso
  • ryby i owoce morza
  • owoce
  • warzywa
  • orzechy
  • zioła i przyprawy
  • miód
  • naturalne tłuszcze

Nie jadł i nie pił natomiast:

  • mleka i produktów produktów mlecznych
  • zbóż w żadnej postaci
  • roślin strączkowych
  • ziemniaków i innych warzyw wysokoskrobiowych
  • przetworzonego cukru

Oczywistym jest, że nie da się dziś w pełni odtworzyć diety paleolitycznej, opartej na wolno żyjących zwierzętach i dziko rosnącym pożywieniu. Warto natomiast starać się komponować dietę tak, by pod względem składników odżywczych odpowiadała tej, którą stosowali nasi przodkowie Oto dlaczego:

 

Ludzki genom nie zmienił się od czasów rewolucji neolitycznej w tak dużym stopniu, w jakim zmieniła się dieta. Ciało człowieka nie zdążyło zaadoptować się do opierania żywienia na zbożach

Brak tej adaptacji skutkuje szerzeniem się chorób cywilizacyjnych, takich jak nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, czy – przede wszystkim – otyłość. Współcześni dietetycy coraz częściej przyczyn rosnącej otyłości dopatrują się w zbyt wysokim udziale węglowodanów w diecie (tzn. rafinowanego cukru i zbóż). Dieta paleo pozwala ograniczyć ryzyko występowania tych chorób

Jakich jeszcze korzyści można spodziewać się, ograniczając spożycie nabiału, zbóż, produktów skrobiowych i cukru?

Spadku wagi. Dieta paleo to, w zależności od indywidualnych zasad komponowania posiłków, dieta nisko lub średniowęglowodanowa, średniobiałkowa i wysokotłuszczowa. Pozwala to na utratę tkanki tłuszczowej, przy jednoczesnym braku obciążenia nerek jak w dietach wysokobiałkowych (jak np. w diecie dukana).

Przyrostu tkanki mięśniowej. Paleo jest doskonałą dietą dla osób aktywnie uprawiających sport. Ograniczenie ilości tkanki tłuszczowej nie skutkuje bowiem spadkiem masy mięśniowej, jak w przypadku diet niskokalorycznych.

Wzrostu poziomu energii. Dieta paleo, pomimo tego, że nie skutkuje odkładaniem tkanki tłuszczowej, jest dietą wysokoenergetyczną i obfitującą w składniki odżywcze. Odpowiednio wprowadzana, daje chęć do życia i energię.

Sytości. Paleo dlatego bliższe jest stylowi życia niż diecie, że nie ogranicza w żaden sposób ilości spożywanego jedzenia.

Stabilizacji poziomu cukru we krwi. Niski ładunek glikemiczny spożywanych produktów i duża ilość tłuszczu w diecie zapobiega skokom poziomu cukru we krwi i gwarantuje jego stabilizację przy dłuższym czasie stosowania się do zaleceń żywieniowych paleo.

Poprawy trawienia i redukcji problemów trawiennych. Spożycie produktów wysokoprzetwprzonych i obfitujących w rafinowany cukier sprzyja zaburzeniom flory bakteryjnej jelit i procesów trawienia. Przejście na dietę składającą się z produktów naturalnych, ubogich w cukier, sprzyja stabilizacji układu pokarmowego.

Ograniczenia alergii pokarmowych. Dieta paleo zakłada wykluczenie głównych alergenów pokarmowych, takich jak gluten czy produkty mleczne.

Poprawy wyglądu skóry, włosów i paznokci, dzięki dostarczeniu odpowiedniej ilości składników odżywczych. Ze względu na niskie spożycie węglowodanów można zaobserwować zmniejszenie się cellulitu (który u mnie zniknął całkowicie!).

Braku napadów głodu. Stabilizacja poziomu cukru we krwi gwarantuje brak napadów wilczego apetytu.

Poprawy procesów myślenia. Mózg potrzebuje tłuszczu, których źródła (takie jak orzechy, oliwki, mięso zwierząt) stanowią podstawę diety paleo. Diety niskokaloryczne nie zapewniają odpowiedniej dla komórek mózgowych ilości tłuszczu.