Co roku jest nas więcej! W 2014 r. już ponad 12 mln podatników przekazało 1 proc. podatku organizacjom pożytku publicznego; w sumie otrzymały one ponad 506 mln zł. Pieniądze te pomagają współtworzyć społeczeństwo obywatelskie, wspierać III sektor, czyli organizacje działające na rzecz dobra wspólnego, które w wielu dziedzinach „wyręczają” państwo, działając szybciej i sprawniej.
Warto skorzystać z możliwości przekazania 1 procenta, ponieważ w ten sposób nie tracimy ani złotówki (podatek i tak musimy przekazać na rzecz Skarbu Państwa), a sami decydujemy, którą z organizacji pożytku publicznego wesprzeć.
Pamiętajmy, że zeznanie podatkowe do urzędu skarbowego może złożyć za nas pracodawca lub – w przypadku emerytów i rencistów – ZUS. W takim zeznaniu nie ma jednak możliwości przekazania 1 procenta podatku. Jeśli chcemy wesprzeć wybraną przez nas organizację, musimy sami, przy pomocy wyspecjalizowanej firmy lub organizacji pozarządowej zająć się wypełnieniem PIT.
To bardzo proste! Aby przekazać pieniądze wybranej organizacji, w deklaracji podatkowej należy wpisać numer KRS tej organizacji oraz wysokość przekazywanej kwoty. Suma ta nie może być wyższa niż jeden procent naszego podatku, ale może być niższa.
Kwotę należy wpisać w odpowiedniej rubryce. Np. w standardowym formularzu PIT-37 są to pola o numerach 131 i 132, znajdujące się w wyodrębnionej części „I. Wniosek o przekazanie 1% podatku należnego na rzecz organizacji pożytku publicznego (OPP)”. Odpowiednie rubryki znajdują się także w formularzach PIT-28, PIT-36, PIT- 36L i PIT – 38. Kwoty zawsze zaokrąglamy w dół do dziesiątek groszy, czyli jeżeli jeden procent naszego podatku wynosi np. 26,76 zł, wpisujemy 26,70.
Warto pamiętać, że podatnik traci prawo przekazania jednego procenta, jeżeli złoży deklarację po terminie. Podatnicy rozliczający się ryczałtowo składają deklaracje do końca stycznia, natomiast pozostali do końca kwietnia.
Wiele darmowych programów do rozliczania podatków w internecie daje do wyboru tylko kilka największych OPP, a nawet tylko jeden numer KRS, którego nie można zmienić. Dzieje się tak, jeżeli program został zrobiony na zlecenie którejś z tych organizacji. Aby uniknąć takiej sytuacji i mieć możliwość pełnego wyboru, polecamy skorzystać z programu e-deklaracje Ministerstwa Finansów lub wypełnić formularz ręcznie.
Pobierającym świadczenia rentowe Zakład Ubezpieczeń Społecznych wystawia PIT-40A, który przekazuje także do odpowiedniego urzędu skarbowego. ZUS nie uwzględnia w rozliczeniach ulg (np. rehabilitacyjnej) ani tego, czy podatnik chce przekazać jeden procent podatku wybranej OPP.
Dlatego rencista, który chce skorzystać z możliwości przekazania jednego procenta, musi sam (lub z pomocą wyspecjalizowanej firmy, organizacji pozarządowej) wypełnić deklarację podatkową PIT-36 lub PIT-37, na podstawie druku przesłanego przez ZUS. Wypełnione formularze podatkowe ZUS wysyła podatnikom do końca lutego. Rencista ma czas na złożenie deklaracji do 30 kwietnia.
Świadczeniobiorcy, którzy dodatkowo zarabiali, zamiast PIT-40A otrzymują z ZUS PIT-11A. Na podstawie tego dokumentu samodzielnie wypełniają PIT-36 lub PIT-37, w których mogą wskazać wybraną przez siebie organizację pożytku publicznego.
Tak, rozliczający się na podstawie umów o dzieło mogą przekazać jeden procent podatku wybranej organizacji pożytku publicznego. Uprawnieni do przekazywania jednego procenta są wszyscy podatnicy, rozliczający roczne przychody niepodlegające zwolnieniu z podatku, czyli:
Nie. Wypełnienie jednego formularza PIT oznacza możliwość wsparcia tylko jednej organizacji pożytku publicznego, niezależnie od tego, ilu podatników się za jego pomocą rozlicza (małżeństwo, rodzic z dzieckiem itd.).
Natomiast podatnik, który składa kilka różnych deklaracji podatkowych (bo np. oprócz wynagrodzenia za pracę, sprzedał nieruchomość czy papiery wartościowe) może w każdej z nich wskazać inną OPP, którą chce wesprzeć swoim 1 procentem. Oczywiście, na wszystkich deklaracjach może także wpisać tę samą organizację.
Podatnicy prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą także mogą przekazać jeden procent podatku. Od 2007 roku również korzystający z liniowej, 19-procentowej stawki podatku są do tego uprawnieni.
Tak samo, jak w przypadku pozostałych uprawnionych do tego podatników, jedynym warunkiem jest wpisanie poprawnego numeru KRS wybranej organizacji pożytku publicznego oraz przekazywanej kwoty (nie większej niż 1 proc. płaconego podatku, zaokrąglonej do dziesiątek groszy w dół) w odpowiednie rubryki deklaracji podatkowej.
Tak, aktualny wykaz organizacji pożytku publicznego, uprawnionych do otrzymania jednego procenta podatku dochodowego, znajduje się na stronie Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej.
Z kolei w bazie pod tym adresem internetowym można skorzystać z wyszukiwarki organizacji. Znajdują się tam podstawowe informacje na temat wszystkich OPP (adres siedziby i internetowy, pełna nazwa, sprawozdanie z wykorzystania jednego procenta itd.). Można je także uporządkować według 24 typów działalności.
W deklaracji podatnik może wskazać cel, na który chciałby przekazać pieniądze, jednak organizacje nie mają obowiązku rozdysponować ich w ten sposób. Wskazanie konkretnego celu, np. leczenie jakiejś osoby lub wsparcie jakiegoś pionu działań danej organizacji, np. aktywizacji zawodowej osób z niepełnosprawnością, jest dla niej jedynie wytyczną – na co podatnik chciałby przeznaczyć 1 procent swojego podatku.
Nie jest to jednak informacja zobowiązująca i organizacje nie muszą rozliczać się z przekazania pieniędzy na wskazane przez podatnika cele. Co nie oznacza, że organizacja może dowolnie wykorzystywać środki uzyskane z jednego procenta. Ogranicza ją w tym zakresie ustawa, która nakazuje wykorzystanie pieniędzy wyłącznie na działalność pożytku publicznego.
Kontrolę nad wszystkimi organizacjami pożytku publicznego sprawuje Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej. Organizacje zobowiązane są składać roczne sprawozdanie merytoryczne ze swojej działalności oraz finansowe.
Sprawozdania wszystkich organizacji, które były uprawnione do otrzymania jednego procenta w latach 2004-2010, można znaleźć w ministerialnej bazie sprawozdań. Sprawozdania za rok 2011 znajdują się pod tym adresem.
W obu przypadkach pieniądze nie zostaną przekazane żadnej organizacji i trafią do Skarbu Państwa. Błędny numer KRS można skorygować, składając korektę deklaracji podatkowej w ciągu miesiąca od ostatecznego terminu, czyli w praktyce do końca maja.
Zgodnie z art.45c ust. 4 ustawy PIT kwotę 1 proc. podatku naczelnicy urzędów skarbowych przekazują organizacjom pozarządowym od maja do lipca. Nie ma więc obaw, że podatnik się spóźni, więc jego jeden procent „przepadnie”.
Oczywiście, że nie! Organizacje można wspomagać przez cały rok, m.in. darami rzeczowymi, darowiznami pieniężnymi, pracą wolontariacką. W zależności od charakteru działalności danej organizacji cenne będą też inne formy pomocy.
Np. organizacja, która chce nagłośnić jakiś problem społeczny, najbardziej skorzysta ze wsparcia pieniężnego lub umów barterowych z mediami. Z kolei organizacji skupiającej się na pomocy osobom starszym bardziej przyda się praca wolontariacka z podopiecznymi.
Są to oczywiście tylko przykłady, a chętni do wsparcia powinni skontaktować się z wybraną organizacją pożytku publicznego i bezpośrednio z nią ustalić formę pomocy.
Nadszedł czas rozliczania się z fiskusem. Rokrocznie do Centrum Integracja napływają pytania dotyczące ulgi rehabilitacyjnej. Oto odpowiedzi na 10 najczęstszych. Przede wszystkim warto pamiętać, że zeznanie podatkowe do właściwego urzędu skarbowego może złożyć za nas pracodawca lub ZUS. Jeśli jednak chcemy skorzystać z ulg w rozliczeniu podatkowym, wówczas musimy sami lub przy pomocy wyspecjalizowanej firmy zająć się naszym zeznaniem podatkowym.
Niestety, koszty związane z dojazdem do pracy, codziennym użytkowaniem samochodu nie podlegają odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.
Zgodnie z przepisami podatnik, który:
może odliczyć użytkowanie samochodu związane z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Maksymalna kwota odliczenia w roku podatkowym to 2280 zł.
W przypadku odliczenia opłat z tytułu używania samochodu osobowego do potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne nie jest wymagane posiadanie dokumentów potwierdzających wysokość wydatków. Nie ma więc konieczności zbierania faktur za zakup paliwa.
Jednakże na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej podatnik musi przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności okazać dokument potwierdzający zlecenie i odbycie niezbędnych zabiegów leczniczo-rehabilitacyjnych (w związku z wyjazdami na nie samochodem).
Dlatego należy zbierać dokumenty potwierdzające odbycie zabiegów leczniczo-rehabilitacyjnych, np. zaświadczenia, karty wypisowe itp.
Tak, zgodnie z przepisami dotyczącymi ulgi rehabilitacyjnej można odliczać wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.
Jeśli więc zamiast wanny został zamontowany brodzik wraz z siedziskiem i odpowiednimi uchwytami czy zamontowane zostały szersze drzwi lub inne urządzenia, ułatwiające osobie na wózku funkcjonowanie, to takie wydatki można odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej.
Jeśli natomiast równocześnie wymieniona została glazura w całej łazience, oświetlenie itp. to tych wydatków już odliczyć nie można. Można jedynie odliczyć te wydatki, które są związane z adaptacją czy dostosowaniem mieszkania do potrzeb osoby z niepełnosprawnością. Wydatki należy udokumentować fakturami.
Tak, osoba z niepełnosprawnością może odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym – udokumentowaną stosowną fakturą, wystawioną w ośrodku wpisanym na listę miejsc organizujących turnusy rehabilitacyjne. Rejestr ośrodków mogących organizować turnusy rehabilitacyjne można znaleźć na stronie Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej.
Z odliczenia można skorzystać także wówczas, gdy w całości koszty pobytu na turnusie poniosła osoba z niepełnosprawnością, gdy np. nie otrzymała dofinansowania. Odliczenie to dotyczy tylko osoby z niepełnosprawnością. Jeśli na turnus pojechała z opiekunem, nie można odliczyć kosztu jego pobytu na turnusie.
Tak. Osoba z niepełnosprawnością może odliczyć wydatki poniesione na zakup leków. W tym przypadku odliczeniu podlegają wydatki w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy wydatkami faktycznie poniesionymi w danym miesiącu a kwotą 100 zł.
Oznacza to, że jeśli np. w styczniu wydało się na zakup leków 90 zł, to za styczeń nie odliczy się zakupu leków. Natomiast jeśli w kolejnym miesiącu wyda się 180 zł, to można odliczyć 80 zł (180 zł – 100 zł = 80 zł).
Warunkiem skorzystania odliczenia jest posiadanie zaświadczenia, wydanego przez lekarza specjalistę, o konieczności stosowania leków na stałe lub czasowo. Nie ma ustalonego wzoru takiego zaświadczenia. Konieczne jest także posiadanie faktur z apteki, potwierdzających dokonanie zakupu.
Odliczenie dotyczy wyłącznie zakupu leków, a nie np. suplementów diety.
Jeśli Pańska żona posiada status osoby niepełnosprawnej, tj. posiada orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, to może korzystać z odliczeń podatkowych w ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej.
W jej ramach można m.in. odliczyć zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych, niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego. Jeśli zatem zostało kupione specjalistyczne łóżko (a nie zwykłe), to jego zakup można odliczyć. Konieczna jest faktura potwierdzająca dokonanie zakupu.
Można także odliczyć wydatki związane z opiekę pielęgniarską w domu nad osobą z niepełnosprawnością w okresie przewlekłej choroby, uniemożliwiającej poruszanie się, oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób z niepełnosprawnością, zaliczonych do I grupy inwalidztwa lub znacznego stopnia niepełnosprawności. Jeśli więc:
to wydatki poniesione na opiekę pielęgniarską mogą być odliczone w ramach ulgi rehabilitacyjnej.
Jeśli dochody żony, np. emerytura, przekraczają kwotę 9120 zł, a rozliczacie się Państwo razem, wówczas faktury powinny być wystawione na osobę uprawnioną do ulgi.
Zgodnie z art. 34 ust. 7 i 8 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ZUS sporządza stosowny formularz PIT i przekazuje go świadczeniobiorcy do końca lutego każdego roku. Gdy emeryt lub rencista otrzyma z ZUS PIT-40A i poza emeryturą lub rentą wypłacaną z tego organu rentowego nie osiągał w roku podatkowym innego przychodu, który zgodnie z ustawą podatkową podlega opodatkowaniu PIT, to nie ma obowiązku składania w urzędzie skarbowym dodatkowego zeznania podatkowego.
Natomiast podatnik, który otrzymał roczne obliczenie podatku i zamierza:
jest zobowiązany na zasadach ogólnych złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie podatkowe do 30 kwietnia.
Ponieważ chciałaby Pani skorzystać z odliczeń w ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej, musi Pani samodzielnie złożyć w urzędzie skarbowym rozliczenie podatkowe na odpowiednim formularzu.
Tak. Zgodnie z przepisami można odliczyć wydatki poniesione na kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością oraz dzieci osób niepełnosprawnych (o ile dzieci te nie ukończyły 25. roku życia).
Konieczne jest udokumentowanie wydatku fakturą, a na żądanie urzędu skarbowego przedstawienie dokumentów potwierdzających pokrewieństwo, np. akty urodzenia.
Z odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej skorzystać może osoba z niepełnosprawnością lub podatnik, na którego utrzymaniu pozostają następujące osoby z niepełnosprawnością:
jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób z niepełnosprawnością nie przekraczają kwoty 9120 zł.
Jeśli zatem roczny dochód Pańskiego syna nie przekroczył ww. kwoty, może Pan wydatki poniesione na zakup leków i rehabilitację uwzględnić w rozliczeniu podatkowym. W takim wypadku faktury powinny być wystawione na osobę dokonującą odliczeń, tj. na Pana.
Niestety, w ramach ulgi rehabilitacyjnie nie ma możliwości odliczania wydatków, ponoszonych na zakup pieluchomajtek czy konsultacji lekarskich.
Informacje na temat rozliczeń podatkowych, w tym także ulgi rehabilitacyjnej, można znaleźć w urzędach skarbowych lub na stronie Ministerstwa Finansów. Pojawiają się one w prasie, na rozmaitych stronach internetowych, informacje o rozliczaniu ulgi rehabilitacyjnej można także znaleźć na naszym portalu.
Są jednak sytuacje, gdy podatnik, tak jak w Pani przypadku, uzyskuje sprzeczne informacje. Warto wówczas zasięgnąć informacji w Krajowej Informacji Podatkowej.
Inną możliwością jest wystąpienie do Ministerstwa Finansów o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej. Interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są przez dyrektora Izby Skarbowej w imieniu ministra finansów.
Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej może złożyć każdy zainteresowany. Można wystąpić o jej wydanie, jeżeli ma się wątpliwości co do zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, które mogą rodzić określone konsekwencje w sferze prawa podatkowego. Wnioski można składać osobiście w siedzibie właściwego dyrektora Izby Skarbowej lub wysłać je pocztą. Opłata za wydanie interpretacji wynosi 40 zł.
Zgodnie z ordynacją podatkową interpretację indywidualną wydaje się bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku. Do trzymiesięcznego terminu nie są wliczane terminy, konieczne do dokonania określonych czynności, np. wezwania do uzupełnienia.
Jeżeli podatnik zastosuje się do korzystnej dla siebie interpretacji, a organ podatkowy nie uwzględni jej w swoim rozstrzygnięciu, to:
Uwaga: ochrona obejmuje skutki podatkowe zdarzeń mających miejsce do końca okresu rozliczeniowego, w którym doręczono rozstrzygnięcie zmieniające lub uchylające interpretację.
